Κομματοκρατία - η Πανούκλα της Ελλάδας

Του Ιωάννη Α. Οικονομίδη

Το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι το σύστημα κόμμα - κράτος. Η εξάλειψή του δεν είναι απλώς όρος εξόδου από την κρίση αλλά ζήτημα εθνικής επιβίωσης.

Η κομματοκρατία στηρίζεται στην αρχή και την πρακτική των πελατειακών σχέσεων. Mέσω χαριστικών πράξεων, διορισμών, παροχών και προνομίων σε προσκείμενους και ημέτερους, οι πολιτικοί και κυρίως τα κόμματα εξαγοράζουν εξουσία. Οι πελατειακές σχέσεις υποβιβάζουν τις πολιτικές σχέσεις και τους εκλογικούς συσχετισμούς σε οικονομικές συναλλαγές μεταξύ πολιτικών πατρώνων και εξαρτημένων ψηφοφόρων δαπάναις του Ελληνικού δημοσίου και των φορολογουμένων.  

Τάξεις ωφελούμενων όπως είναι οι προνομιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι, οι πρόωρα συνταξιοδοτούμενοι και άλλοι πολιτικοί και κομματικοί ευνοούμενοι στελεχώνουν τους κρατικοδίαιτους μισθοφορικούς κομματικούς στρατούς. Αυτοί οι στρατοί δημιουργούν τα ενιαία μπλοκ πολιτικής εξουσίας τα οποία κινούνται συντεταγμένα και ακολουθώντας τις εντολές των κομματικών αξιωματούχων προκαθορίζουν τα αποτελέσματα των εκλογών.

Οι πελατειακές συναλλαγές εξυπηρετούνται από την υφαρπαγή των διοικητικών αξιωμάτων και εξουσιών του κράτους από τους κρατούντες –τους εκπροσώπους του πολιτικού κόμματος που βρίσκεται εκάστοτε στην εξουσία. Μέσω αυτών λαφυραγωγείται το ελληνικό δημόσιο από το εκάστοτε κόμμα. Η βλάβη από τη διοικητική διάλυση την οποία επιφέρει η κομματοκρατία στη χώρα, είναι ακόμα μεγαλύτερη από την τεράστια οικονομική ζημία που της επάγουν οι πελατειακές σχέσεις.

Στο σύστημα της κομματοκρατίας τα Μέσα Ενημέρωσης ειδικά τα διαπλεκόμενα με κρατικοδίαιτα επιχειρηματικά, συνδικαλιστικά και κομματικά συμφέροντα λειτουργούν σαν μεσίτες εξουσίας. Αυτά τα ΜΜΕ προάγουν τις πελατειακές συναλλαγές μέσω του λαϊκισμού και του συνδικαλισμού τους οποίους προπαγανδίζουν. Διαμορφώνοντας την ανάλογη λαϊκιστική και συνδικαλιστική agenda τα ΜΜΕ τη χρησιμοποιούν για να αποκτούν πολιτική επιρροή. Αυτή την επιρροή ασκούν προς όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων με τα οποία διαπλέκονται για να αντλούν οικονομικά οφέλη από το δημόσιο και το κράτος. Σε αυτά τα συμφέροντα συγκαταλέγονται κυρίως εργολάβοι και προμηθευτές του δημοσίου οι οποίοι συναλλάσσονται με το κράτος με προνομιακούς όρους. Συγκαταλέγονται επίσης λοιποί ενδιαφερόμενοι για την απόκτηση και αξιοποίηση πολιτικής και δημόσιας εξουσίας.

Γενικά το σύστημα κόμματος – κράτους είναι άκρως διεφθαρμένο και για αυτό χρεοκοπημένο. Διεφθαρμένο επειδή οι πελατειακές σχέσεις στις οποίες στηρίζεται βασίζονται στη χρήση δημόσιας εξουσίας για ιδιωτικό όφελος και μάλιστα με αντίστοιχη βλάβη του κοινού καλού και του δημοσίου συμφέροντος. Χρεοκοπημένο γιατί η αναπαραγωγή της διαφθοράς και ιδιαίτερα της δομικής διαφθοράς δεν είναι οικονομικά βιώσιμη ιδιαίτερα μεσο-μακροπρόθεσμα. Αυτό οφείλεται στην τεράστια διοικητική και οικονομική ζημία την οποία επιφέρει στο κράτος και στο δημόσιο συμφέρον.

Το κόμμα - κράτος παρακολουθεί και ελέγχει κάθε πτυχή της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, την πολιτική, την εκπαίδευση, την ενημέρωση και την επικοινωνία κ.α. Με βασικούς πυλώνες τη Λαϊκή Δεξιά και τη Συνδικαλιστική Αριστερά κυριαρχεί σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. Οι δυνάμεις του λαϊκισμού και του συνδικαλισμού αποτελούν ουσιαστικά κρατικοδίαιτο πολιτικό μπλοκ το οποί ελέγχεται από ενιαίο κέντρο εξουσίας. Οι δυνάμεις αυτού του μπλοκ  είτε εναλλάσσονται στην εξουσία όπως γινόταν με ΠΑΣΟΚ – ΝΔ είτε σε έκτακτες περιόδους κρίσης συνασπίζονται όπως στην προκειμένη περίπτωση γίνεται με τους ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για να διατηρήσουν το καθεστώς.