Ο Λέων Σταϊκούρας εναντίον των αιμοσταγών Τίγρεων της Τραπέζης
Του Ορθαγόρα
Το κατς και το θέατρο
Το κατς είναι ένα είδος επαγγελματικής πάλης που έχει χαρακτήρα θεατρικής παράστασης και όχι αγωνίσματος. Κατά συνέπεια, οι κατσέρ είναι περισσότερο ηθοποιοί και λιγότερο αθλητές -χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουν ξεχωριστές αθλητικές ικανότητες.
Η παλαίστρα, το ρινγκ, παίζει τον ρόλο της σκηνής, του θεατρικού παλκοσένικου. Οι θεατές γνωρίζουν καλά ότι πρόκειται να παρακολουθήσουν ένα σόου και όχι έναν κανονικό αγώνα. Γι’ αυτό και δεν τους ενδιαφέρει αν το αποτέλεσμα της «σύγκρουσης» είναι σικέ, φτιαχτό, προσυμφωνημένο. Για θέαμα και διασκέδαση διψάνε, για λίγες στιγμές απόδρασης από την μονότονη καθημερινότητά τους.
Οι θεατρίνοι παλαιστές χαρίζουν απλόχερα το ποθούμενο θέαμα. Υποδύονται ρόλους, αληθοφανείς ή εξωπραγματικούς, κάνουν περίτεχνες κινήσεις και μορφασμούς εκφραστικότατους, ανταλλάσσουν σκληρά λόγια και χτυπήματα, επιδίδονται σε κάθε λογής υπερβολή, προκειμένου να προκαλέσουν φρενίτιδα στο κοινό τους.
Το πολιτικό κατσοθέατρο
Αλλά θεατρικό είναι και το παιχνίδι το «πολιτικό» της κομματοκρατίας. Εντός της Βουλής δίνονται παραστάσεις με προκαθορισμένο και πλούσιο ρεπερτόριο. Γι’ αυτό και η αίθουσα συνεδριάσεων είναι διαμορφωμένη έτσι ώστε να θυμίζει αρχαίο ελληνικό θέατρο. Ρόλους υποδύονται οι βουλευτές, κάνοντας χρήση μιας ευρείας γκάμας θεατρινισμών, προκειμένου να προκαλέσουν στον λαό την γλυκιά ψευδαίσθηση της δημοκρατίας και την απατηλή βεβαιότητα της εξυπηρέτησης των εθνικών συμφερόντων.
Για να γίνει πιο καθηλωτικό και πιο αποτελεσματικό το προσφερόμενο θέαμα, οι θεατρίνοι του Κοινοβουλίου δανείζονται στοιχεία από τον κόσμο του κατς. Βέβαια, ο εγχώριος θίασος δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο ξένων θιάσων, που κάθε τόσο μετατρέπουν σε πραγματικό ρινγκ την δική τους αίθουσα συνεδριάσεων. Προς το παρόν, οι λαβές, τα ποδολακτίσματα, και τα γρονθοχτυπήματα παραμένουν σε πλαίσιο αυστηρά λεκτικό-μεταφορικό. Ωστόσο, εμπιστεύομαι τυφλά το υποκριτικό ταλέντο και το αγωνιστικό πάθος των πολιτικών μας…
Καθώς ο πήχυς είναι υψηλός και ο σκοπός πανίερος, οι κατσοθεατρικές παραστάσεις μεταφέρονται και εκτός Βουλής -σε τηλεοπτικά πάνελ, σε πλατείες, και σε συναντήσεις με εκπροσώπους των ενδαφερομένων μερών (Stakeholders).
Κεκλεισμένων των θυρών
Μια τέτοια εκτός έδρας παράσταση έδωσε προσφάτως ο εγνωσμένης υποκριτικής και αγωνιστικής αξίας υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, στην επική κονταρομαχία του με τις διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, για την προστασία των ευάλωτων ενήμερων δανειοληπτών από τα αυξημένα επιτόκια.
Είναι κρίμα κι άδικο που η μεγαλειώδης αυτή παράσταση εδόθη κεκλεισμένων των θυρών! Αναρωτιέμαι ποιος άρρωστος νους στέρησε από έναν τόσο φιλοθεάμονα λαό ένα τόσο συναρπαστικό θέαμα, το οποίο έχει οφ-δι-ρέκορντ χαρακτηριστεί ως το απόλυτο συνταίριασμα αριστοφανικού λόγου και ηράκλειας παλαιστικής τεχνικής, ως ανυπέρβλητο ορόσημο στην ιστορία του πολιτικού κατσοθεάτρου.
Είμαι σίγουρος πως την αντιλαϊκή αυτήν απόφαση δεν την έλαβε ο ίδιος ο υπουργός. Παρά την δεδηλωμένη και αδιαμφισβήτητη ταπεινοφροσύνη του, ουδέποτε θα διενοείτο να στερήσει το θέαμα από έναν ολόκληρο λαό (από τον οποίον έχει ήδη στερήσει τον άρτο), μόνο και μόνο για να μην τον πουν «ψωνάρα» οι κακεντρεχείς.
Δύο ώρες μπινελίκια
Το αποδεικνύει, άλλωστε, και η μεγαλόψυχη κίνησή του να προσφέρει αφιλοκερδώς τροφή στην φαντασία μας. Με εμφανή τα σημάδια της κούρασης από τον τιτάνιο αγώνα, αλλά και με σχετική ικανοποίηση για το αποτέλεσμα και, προπάντων, με αποφασιστικότητα για τον επόμενο γύρο, εδήλωσε στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες:
«Η συνάντηση ήταν κακή, επί δύο ώρες μπινελικωνόμασταν με τις τράπεζες… Έγινε ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά έχουμε ακόμη… Σώζουμε κάποιους, είναι μια λύση για αρκετούς δανειολήπτες, περίπου 30.000».
Δύο ολόκληρες ώρες! Μπινελίκωμα διαρκείας! Ένας εναντίον τεσσάρων διοικήσεων! Ένας, αλλά λέων! Στον αγώνα για την σωτηρία σου, ευάλωτε ενήμερε δανειολήπτη! Λοιπόν, πες μου με το χέρι στην καρδιά. Μπορείς να φανταστείς το σκηνικό; Μπορείς να διακρίνεις, έστω αμυδρά, την μεγαλοσύνη του ανδρός, ο οποίος ετόλμησε ν’ αναμετρηθεί με αυτούς που οι συκοφάντες λένε ότι είναι τάχαμου τ’ αφεντικά του; Αν όχι, είσαι μικρόνους. Και αχάριστος…
Τα αδιευκρίνιστα και οι γλώσσες οι κακές
«Ουδείς θνητός τέλειος» λένε οι σοφοί. Ακόμα κι ο λέων υπουργός τα έχει τα ψεγάδια του. Και υποπίπτει ενίοτε σε σφάλματα. Έτσι, στην προαναφερθείσα δήλωσή του, παρέλειψε να διευκρινίσει τι ακριβώς ενοούσε όταν έλεγε «μπινελικωνόμασταν». Κοντολογίς, άφησε αδιευκρίνιστα τα μπινελίκια. Παρασυρμένος, ίσως, από τα αδιευκρίνιστα ποσά που ουδείς στην χώρα μας παρερμηνεύει.
Πλην όμως, άλλο τα ποσά κι άλλο τα μπινελίκια. Επόμενο ήταν να πάρουν μπρος οι γλώσσες οι κακές και ν’ αρχίσουν τις παρερμηνείες για τ’ αδιευκρίνιστα. Και είπαν… Τι δεν είπαν!
Ότι δήθεν ο αγώνας ήταν στημένος κι από πριν συμφωνημένος. Ότι η παλαίστρα είχε την μορφή μακρόστενου τραπεζιού για ντερλίκωμα. Ότι τα πολυπληθή μπινελίκια δεν ήσαν παρά ποικιλίες εκλεκτών εδεσμάτων, πικάντικων μεζέδων, κι εξωτικών λιχουδιών. Ότι η σύγκρουση αφορούσε τις μασέλες που ανεβοκατέβαιναν ασταμάτητα επί δύο ολόκληρες ώρες.
Είπαν κι άλλα πολλά, που όμως η έμφυτη σεμνότητά μου δεν μου επιτρέπει να τ’ αναφέρω. Επιπλέον, ουδέποτε έδωσα σημασία στις γλώσσες τις κακές. Και ούτε τώρα θα το πράξω.
Ναι μεν, ΑΛΛΑ…
Ανήκω σ’ εκείνη την γενιά που πρόλαβε να δει τον Σουγκλάκο, τον Τρομάρα, και τον Πεφάνη να διαπρέπουν στις παραστάσεις κατς. Και το θέατρο το αγαπώ τα μάλα. Τέλος, είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήνεις έρμαιο στις διαθέσεις των επαγγελματιών πολιτικών.
Ναι μεν απήλαυσα κάποτε το κατς, ναι μεν διψώ μονίμως για ποιοτικές θεατρικές παραστάσεις, ναι μεν ως πολίτης μετέχω ενεργά στα πολιτικά δρώμενα, ΑΛΛΑ αρνούμαι πεισματικά να αποδεχτώ το πολιτικό κατσοθέατρο, που αναμειγνύει σε έναν καρακίτς χυλό τρεις διακριτές οντότητες οι οποίες μόνον εξωτερικές σχέσεις πρέπει να έχουν μεταξύ τους.
Με άλλα λόγια, θέλω την πολιτική πεντακάθαρη και στα χέρια των ίδιων των Πολιτών -όχι στα χέρια υποκριτών που υποδύονται τους πολιτικούς. Στο πλαίσιο μιας αληθινής Πολιτείας, που κρατά αυστηρά διαχωρισμένες την Βουλή, την θεατρική σκηνή, και την παλαίστρα -και αποδίδει στην καθεμιά τον δέοντα σεβασμό.
Γι’ αυτήν την Πολιτεία και γι’ αυτούς του Πολίτες παλεύω -και θα συνεχίσω να παλεύω, μέχρι να εγκαταλείψω τα εγκόσμια. Πιασμένος χέρι-χέρι με τ’ αδέρφια μου στην ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ.
Σε μια μεγαλειώδη πορεία προς το φως και τις λησμονημένες αξίες.
Στον ανένδοτο αγώνα για έναν κόσμο πιο λαμπερό, δηλαδή πιο ελληνικό.
Όπου δεν είναι αποδεκτές οι κάθε λογής χυλοποιημένες και δύσμορφες οντότητες…
ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ “ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ Ε.ΣΥ.”
Δεν υπάρχουν σχόλια